Razvijanje rezilijentnosti lidera
“Ne opstaju najjači pripadnici jedne vrste, niti najinteligentniji, nego oni koji se najbolje prilagođavaju promenama.”, Čarls Darvin
Stalna evolucija radnog mesta, podstaknuta promenama na tržištu, spajanjem i akvizicijama, organizacionim restruktuiranjima i novim tehnologijama, zahteva od poslovnih lidera da se prilagode i transformišu svoje organizacije brzinom koja stalno raste. Očekuje se da lideri demonstriraju hitrost u učenju, emocionalnu inteligenciju i ogromnu količinu energije, pored svojih uobičajenih liderskih veština.
Da bi postizali ciljeve, za lidere je od ključne je važnosti da budu u stanju da efikasno reaguju na stalne zahteve i pritiske koje imaju u okviru svojih uloga. Način na koji će nositi sa ovim pritiscima verovatno će imati znatan utjecaj na performanse i pravac delovanja njihove organizacije.
Zbog toga se sada smatra da rezilijentnost ima važnu ulogu u dugoročnom uspehu liderstva. Rezilijentnost je ključna za lidere i menadžere da bi preživeli i uspeli u teškim vremenima.
U globalnom istraživanju najvišeg menadžementa sprovedenom od strane Accenture, 2010-te . godine, 71% njih je reklo da je rezilijentnost ili vrlo ili izuzetno važna u određivanju koga zadržati (Accenture 2010). Rezilijentnost je bila snažno povezana sa visinom pozicije, 77% je reklo da su viši menadžeri vrlo ili izuzetno reziliijentni, u poređenju sa 36% zaposlenih koji su na pozicijmam ispod nivoa srednjeg menadžmenta.
Na osnovu ovog istraživanja zaključeno je da "rezilijentnost može biti novi kriterijum za profesionalni napredak. U sadašnjem svetu ekonomske nesigurnosti i intenzivne konkurentnosti, organizacije koje podstaknu rezilijentnost kod svojih budućih lidera imaće veliku prednost."
Naravno, rezilijentnost nije važna samo za liderske i upravljačke uloge; važna je za bilo koji posao gde postoji stalan pritisak postizanja rezultata i gde su prisutni potencijalne prepreke na tom putu.
Za lidere, to znači da oni ne moraju da brinu samo o svojoj ličnoj efikasnosti u izazovnim okolnostima, već i o tome kako mogu da pomognu i svojim zaposlenima da postanu rezilijentni.
Šta je rezilijentnost?
Definišemo poslovnu rezilijentnost kao:
“Sposobnost pojedinca da se pozitivno prilagodi pritisku, preprekama, izazovima i promenama u cilju postizanja vrhunskih performansi.”
Postoje neke ključne tačke koje treba napomenuti kada se radi o konceptu rezilijentnosti. Na prvom mestu, rezilijentnost nije fiksna karakteristika. To je “kapacitet” koji svako može da razvije i unapređuje kroz aktivno učenje i sticanjem iskustva.
Rezilijentnost se takođe odnosi pre svega na pozitivno prilagođavanje događajima, a ne samo na to da je osoba snažna ili stabilna. Često, izazovna situacija zahteva od lidera da promeni pravac i prilagodi svoj pristup stvarima; ova okretnost lidera je ključni element rezilijentnosti.
Ovi događaji ne moraju nužno da budu krizne situacije; rezilijentnost je podjednako važna za svakodnevne probleme i prepreke sa kojima će se lider suočiti.
Finalna stvar na koju treba obratiti pažnju u našoj definiciji rezilijentnosti je da se radi o „vrhunskim performansama“ na poslu. Kod vrhunskih performansi, radi se o tome da lideri daju najbolje od sebe, da rade često sa svojim maksimalnim potencijalima.
Mi vidimo da je rezilijentnost glavni sastojak za uspeh lidera!
Kako da uočite osobu sa niskom rezilijencijom?
- Ljudi sa niskom rezilijencijom ne rade dobro. 90% vrhunskih radnika ima visoku rezilijenciju. Neko sa niskom rezilijencijom možda i dalje dobro funkcioniše, ali će mu biti potrebno mnogo više truda nego ljudima koji imaju visoku rezilijenciju.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom osećaju potrebu da redovno kritikuju druge, u svakoj mogućoj prilici.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom se često ‘izgube ‘.. Ili stalno potiskuju svoje emocije, internalizujući sopstveni bes, a spremni su da eksplodiraju
- Ljudi sa niskom rezilijencijom nisu dobre vođe, niti dobro rade kada su deo tima.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom nisu dobri komunikatori i nedostaju im socijalne veštine.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom nemaju osećaj za druge ljude.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom krive druge za svoje nedostatke i često ne preuzimaju odgovornost za svoje postupke.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom ne snalaze se dobro prilikom promena ili prilikom isprobavanja novih stvari.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom imaju tendenciju da budu negativni i dopuštaju da ih obuzme negativnosti.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom se ne probijaju.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom osećaju gorčinu.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom ne mogu da se nose sa povratnom informacijom - sve to doživljavaju kao kritiku.
- Ljudi sa niskom rezilijencijom traže mehanizme motivacije i mehanizme odbrane na pogrešnim mestima.
Ukoliko želite da saznate više o ovoj temi pogledajte listu naših treninga na http://www.skills.rs/lista-treninga/svi-treninzi